Richard III

'My kingdom for a horse' 

 

Woensdag 28 oktober kregen wij een workshop die te maken had met de voorstelling die we 's avonds gingen bekijken. We moesten veel doen met het onderwerp 'status'. Je moest je goed kunnen verplaatsen in iemand met een hoge status, dus hoe houd je je armen, hoe sta je stevig op de grond en hoe kijk je als een zo'n persoon. Als dat eenmaal was gelukt, moest je tegenover iemand met een lagere positie gaan staan en duidelijk laten overkomen dat jij de hogere status had. Deze rollen werden vervolgens omgedraaid.

Aan het einde kregen we een opdracht om een toneelstuk te bedenken waar je duidelijk het onderwerp 'status' kon terugzien. Ook was het belangrijk dat je vaak genoeg wisselde van hoge naar lage, en van lage naar hoge status. 

Toen de workshop was afgelopen gingen we richting het Ostadetheater, waar het Poldertheater ( de theatergroep ) een voorstelling voor ons had voorbereid. De bewerking en de regie zijn gedaan door Rina Mushonga, Marleen Kruithof. De acteurs waren allemaal zo rond de 20 jaar, wat ik erg jong vind. Desalniettemin waren ze erg goed en professioneel. Het stuk ging vrijdag 9 oktober om 20.30 in première. Het gaat over Richard III, de manke broer van de Engelse koning Edward, die maar op één ding uit is; kosten wat het kost de troon veroveren. Een bewerking van een populair stuk van Shakespeare, waar de onderwerpen macht, kwetsbaarheid en eerlijkheid een grote rol spelen.

Bij binnenkomst stonden de acteurs al klaar in hun danspositie. De zaal was vrijwel leeg, en dat bleef ook vaak zo. Af en toe werd kwam er een stoel of een tafel te voorschijn. Ik had de zaal eerlijk gezegd een stuk groter verwacht. Er werd goed gebruik gemaakt van de technische middelen, want op de achtergrond werd er steeds een filmpje afgespeeld met een van de acteurs, die bij elke scene een andere uitdrukking op zijn of haar gezicht had. In het toneelstuk werden Engels en Nederlands afgewisseld, omdat het oorspronkelijk een Engels stuk is. Aan het begin had ik er geen problemen mee, maar naarmate de voorstelling vorderde begon het me erg te irriteren. 

Het toneelstuk was aangrijpend om te zien, want het is een echt gebeurd familiedrama. In het begin was het allemaal nog een beetje onduidelijk wie precies welke rol had, maar omdat er bij de workshop al het een en ander was verteld, werd het later wel steeds duidelijker.

Er werd wel veel in geschreeuwd en gescholden, waarbij ze nog al grof overkwamen. Ook kwamen de acteurs soms wel iets te dicht bij de mensen op de eerste rij, maar dat maakte het nog extra levendig. Ik zou de avond makkelijk in twee woorden samenvatten : luidruchtig en intimiderend. Het werk van Shakespeare is goed omgezet naar een voor de jeugd geschikt stuk om naar te kijken.  Ik heb uiteindelijk een leuke avond gehad en ik zou het toneelstuk zeker aanraden voor iedereen die wel een beetje van sensatie houdt.