ANTI - World Tour Europe

Vrijdag 17 juni was het eindelijk zover. Hét concert waar mijn vriendin en ik al langer dan een half jaar naar uitkeken; 'ANTI World Tour' van Rihanna. De officiële datum was eigenlijk op 11 juni, maar omdat Rihanna's tour in Amerika vertraging had opgelopen was het optreden in de Amsterdam Arena een paar dagen later. Beetje jammer, aangezien we op de dag van het concert gewoon school hadden en ook best laat uit waren. 

Uiteindelijk kwamen we rond vier uur aanhuppelen bij de Arena. We hadden best wel wat stress aangezien we nogal laat waren en we het heel erg druk hadden verwacht. Dit viel eigenlijk reuze mee. We stonden ongeveer in het midden van de rij bij de ingang. Na ruim een uur wachten gingen de hekken eindelijk open en stroomde iedereen naar binnen. Het was duwen, trekken en schreeuwen, alles om de beste plek te bemachtigen op het veld.

In het begin was het niet zo heel erg vol, aangezien er toen het voorprogramma was met eerst DJ Mustard en daarna Big Sean. Aanvankelijk zou The Weeknd in het voorprogramma staan, maar tot grote teleurstelling van veel mensen werd dat afgelast. Desondanks heb ik toch genoten van Big Sean en DJ Mustard.

Op het veld was het een grote chaos. Ik heb in totaal op een stuk of vijf verschillende plekken gestaan. De ene keer naar voren geduwd, toen naar achter door de security en noem het maar op. Maar ik mocht niet klagen, want ik eindigde op de tweede rij, ongeveer een meter van het gangpad waar Rihanna binnen kwam lopen. 

Veel mensen hadden het al voorspeld, en ja hoor zoals gewoonlijk kwam Rihanna weer te laat. Dit maakte ze eigenlijk gelijk weer goed toen ze begon met zingen. Ze startte met 'Stay', wat ik een van haar mooiste nummers vind. De tour was dan wel vernoemd naar haar nieuwste album 'ANTI', maar het waren voornamelijk oude nummers die ze zong. 

Er waren ongeveer vijf momenten dat ze van het podium verdween om een andere outfit aan te trekken. Op deze momenten werd de tijd gevuld door bijvoorbeeld een gitaarsolo of een groep van drie mannen waarvan het leek alsof ze geen gewrichten hadden in hun armen, spectaculair maar zeker ook angstaanjagend. Elke keer veranderde ook het decor.

Het mooiste moment van het hele concert was tegen het einde van de avond. Namelijk toen ze het nummer 'Diamonds' ging zingen. Daarbij waren alle lichten uit en overal in de zaal zag je allemaal lichtjes die afkomstig waren van de flits van je telefoon. Dit was heel erg indrukwekkend en mooi om te zien.

Aan het einde van het concert, toen Rihanna haar afscheidsspeech gaf, kon je heel goed merken dat ze geëmotioneerd was. Ik denk dat ze het best wel overweldigend vond hoe goed iedereen de liedjes kende en ook meezong.

Ik heb een geweldige avond gehad al heeft het me wel een paar zere voeten, een schorre stem en heel veel spierpijn opgeleverd. Desondanks een zeer geslaagde en gezellige avond om zeker niet te vergeten!